Zoeken

Een persoonlijk beschermingsmiddel (pbm) is een uitrusting die een werknemer draagt of vasthoudt om hem of haar te beschermen tegen één of meerdere risico's. Een pbm moet pas in laatste instantie ingezet worden indien het niet mogelijk is om het risico op een andere wijze te beperken of vermijden. Bij de keuze en aankoop van een pbm is het belangrijk om doordacht te werk te gaan, rekening houdend met de situatie, de activiteiten en de werknemers. De betrokkenheid van gebruikers bij de keuze van een pbm door het organiseren van gebruikerstesten, verhoogt de aanvaarding en het dragen van de persoonlijke beschermingsmiddelen. 

Collectieve beschermingsmiddelen (cbm) zijn technische middelen die een risico afschermen van de personen die mogelijk aan dit gevaar worden blootgesteld. Collectieve beschermingsmiddelen mogen niet worden verward met persoonlijke beschermingsmiddelen (pbm’s).

Veilige producten betekent voor zowel de consument als de werknemer een betere bescherming van de veiligheid en de gezondheid. Van fabrikanten en leveranciers mag verwacht worden dat ze zorg dragen voor de producten die ze op de markt brengen en alle gebruikers goed informeren over mogelijke risico's.

Afval komt nog te veel vrij in het milieu. Zo komt er jaarlijks meer dan 11 miljoen ton plastic afval in zee terecht. Naast de impact op het milieu, kan afval ook de veiligheid en de gezondheid van werknemers in het gedrang brengen. Afval kan gevaarlijke eigenschappen bevatten die de gezondheid kunnen aantasten tijdens bv. behandeling of transport, productieafval moet afgevoerd worden wat tot ongevallen kan leiden enz.

Om ons kwetsbaar milieu te beschermen heeft de overheid op het einde van de twintigste eeuw een milieubeleid uitgewerkt dat werkt met kwaliteitsnormen. Men spreekt over verschillende compartimenten: water, lucht, afval, natuur, energie, bodem, ruimtelijke ordening. 

In tegenstelling tot welzijn op het werk is milieu een gewestaangelegenheid, m.a.w. Vlaanderen, Brussel en Wallonië zijn bevoegd voor het milieubeleid. De federale overheid heeft nog enkele bevoegdheden overgehouden (bv. Noordzee en nucleaire zaken).

Veiligheid en gezondheid op het werk is een bekend begrip. De meeste ongevallen gebeuren echter nog altijd thuis (meer dan 50%), gevolgd door auto-ongevallen en ongevallen in de openbare ruimte.

Sommige mensen moeten zich elke dag verplaatsen van en naar het werk en heel wat mensen moeten zich voor hun werk in het verkeer bewegen. Het aantal dodelijke ongevallen van en naar het werk was in 2021 even hoog als het aantal dodelijke arbeidsongevallen op de arbeidsplaats. Zich verplaatsen is en blijft een gevaarlijke activiteit. De overheid stimuleert het gebruik van de fiets. Met de komst van de elektrische fiets en de speedpedelec zijn de risico's voor fietsers nog groter geworden.

Elektriciteit zorgt voor licht, warmte en drijfkracht. Elektriciteit is gevaarlijk, maar als we er goed mee omgaan, dan zijn de risico’s aanvaardbaar.

Arbeidsplaatsen of werkplekken zijn zeer verscheiden. Werven, kantoren, magazijnen, ... hebben elk hun specifieke kenmerken.

Op het werk is er vaak druk intern verkeer: voetgangers, heftrucks, transpaletten, vrachtwagens,… bewegen af en aan. Dit houdt heel wat risico’s in. De ongevallen veroorzaakt door het intern transport kosten niet alleen veel geld, ze leiden vaak tot zware letsels en hebben soms een dodelijke afloop.

De gevolgen van brand kunnen catastrofaal zijn. Niet alleen kan een brand zware schade toebrengen aan gebouwen en uitrusting maar het kan ook leiden tot zware verwondingen of de dood van medewerkers. Het voorkomen van brand is daarom de eerste opdracht maar tegelijkertijd zijn ook maatregelen nodig om, als er dan toch brand uitbreekt, de schade zoveel mogelijk te beperken.